1. 1.
    +4
    burda paylaşın dökün içinizi ben de dökeyim. askerdeyken yaşadım ben doğuda sınırda yaptım askerliğimi. soğuk bi kasım günüydü doğuda kış çoktan başlamıştı. çarşı izni için şehir merkezine gitmiştik karakol şehir merkezine 1 saat uzaklıktaydı. alışverişimizi yaptık internete girdik sevgililerimizle ailelerimizle hasret gidermeye çalıştık. dönüş saatini geldiğinde köy dolmuşuna bindik. yine bigünü yemiş olmanın sevinci vardı.ama orda en zoru geçmeyen günler, yenmeyen yemekler, dondurucu soğuklar, salak saçma adamlar, koğuştaki ayak kokusu değildi.en zoru uzaklıktı... hakikaten çok uzaktı beyler herşeye heryere çok uzak bir yerdi.ve biz uzağa doğru tekrar yola çıkmıştık. askerliğini yapmış olanlar bilirler o minbibüste herkes birbiriyle uğraşır gürültü yaparlar biri öndekinin kafasına vurur vs.karlı dağların arasında dümdüz bomboş bir yolda uzağa giderken birden rahmetli müslüm gürsesin sesi duyuldu radyoda ve o an minibüsteki o gürültü bıçak gibi kesildi kimin başı cama döndü kiminin başı öne eğildi deli ahmetin bile... şu dağlarda kar olsaydım diyordu rahmetli ve minibüs karlı dağların arasında sessizliğe gömülmüş halde uzağa doğru ilerlemeye devam ediyordu.
    ···
   tümünü göster