neden kız arkadaşınız yok açıklayın

bak reyiz ben anlatayım sana neden mi yok;

zamanında çok sevdim, bu söz klagibtir ama etkisini hissetmenizi ve tekrar baştan o cümleyi okumanızı isterim.
insan ne kadar çok severse o kadar özgüveninden verir, zaten evrenin kuralı bu bir şeyler kazanmak için bir şeyler vermen gerekir, hiç bir şey karşılıksız değildir.

verdim evet hemde -lere kadar verdim özgüvenimi (sanki sevince çok gibe yarayacakmış gibi).Atlattım sonra olmadı aşk acısıdır çektir bir şekilde ve bir şekilde de atlattım(zorundaydım)

sonra anlıyorsun insanlar rol yapıyor, oynuyor,duygularına önem vermiyor. bende içime çekildim önce kaybettiklerimi kazandıklarımı (çok gibe yarayan kazandıklarım) vererek almaya çalıştım ama olmadı birazını toparlayabildim sadece. içime çekilmekten kastım artık bende oynayabiliyordum,rol yapabiliyordum, aklım başıma gelmişti iyi de oldu. içten pazarlıkçı biri de olmuş olabilirim.

her şey bitmemişti önümde koca bir ömür vardı tek kişi devam etmezdi yarım yamalak özgüvenimle yeni ortamlara girdim ve bu ortamlarda çevre edindim.

insan kendi potansiyelinin farkında olmalı kesinlikle, günümüzün sıkıntısı da bu bence insan potansiyelini bilmiyor gözüne perde çekiyor kendi yapacaklarını görmüyor. farkına vardım bunu tesadüf eseri diyebiliriz. birden bire övgüler gelir oldu bana allah allah evrim mi geçirdim diye soruyordum ama yoo olmamıştı öyle bir şey. kızlardan sürekli övgüler (burada ego kasmak bana bir getiri getirmez o yüzden bunu anlatma sebebimi de açıklayacağım) yakışıklılık olayları beyler işte.

egom tatmin olmuştu(halk dilinde zütüm kalktı), kimin olmazdı ki ?

bana acı çektirenlere inat yaşadım. çevre edindim dedim ya beni ben yapmaları için onlar lazımdı farkındaydım ama işin acı tarafı onlar kullanıldıklarını bilmiyorlardı ve de bu yolculukta harcanacaklarını.

bir şekilde toparladım özgüvenim egoyla birlikte tavan yapmıştı. aslında özgüven insanları çözdükten sonra daha iyi ortaya çıkıyor. bu konularda tabii master değilim ama bir şeyler çözümleyebiliyoruz. insan pgibolojisini araştırdım biraz daha bilgilerim özgüvenimi tazeliyordu sanki bilgiler+iltifatlar+ego bu üçlüyle özgüvenim tekrar dirilmişti hemde hiç olmadığı kadar iyiydi bu sefer.

fazla gelmişti artık özgüvenim. fazla özgüven bencillik ve ukalalık yaratıyor beyler ya da şöyle diyeyim insanların bana yaşattıklarından sonra bencil olmuştum değer vermedim kimseye tekrar veremedim.

bir ara sevmeye çalıştım, başta yaptım oluyor hala bu insani değerleri/duyguları yaşıyorum demiştim ama ta ki gözümün önüne perde çekmiştim bilerek sevmemiştim aslında bir gece içimdeki etkiye tepki olan insanı çözümlemeye çalışırken 2.kez gerçekten sevdiğimi söylediğim (kendime içten içe yalan söylemişim) bir anda iç sesim, kalbim,hormonlarım tam tersini söylemişti ki 2.darbeyi de burada aldım. ben artık o saf duyguları bir daha yaşayamayacağımı anladım...

veeee o günden beri özgüveni egoyla yükseklerde sabit ukala ve bencil bir kişilik olduğumu anladım iyiden iyiye.

sonra sevemedim zaten kimseyi onlar beni çok sevdi ama ben yapamadım bunu.