1. 1.
    +12 -1
    şunu bi okuyun amk charles bukowski bizi anlatıyo

    "Ben hiç yalnız olmadım.Bir odada kaldım -- intihar eğiliminde hissetim. Depresyona girdim. Feci hissettim -- her şeyden feci -- ama başka birinin o odadan içeri girip beni rahatsız eden şeyi iyileştirebileceğini hissetmedim... ya da kaç kişi girerse girsin odaya. Başka bir deyişle, yalnızlık beni hiç rahatsız etmeyen bir şeydi çünkü hep o yalnız kalma kaşıntısı vardı bende.Bir partideyken veya bir stadyum dolusu bir şey için bağrışan insanlar arasında bile yalnızlığı hissedebilirim. Burada Ibsen'den alıntı yapacağım, "En güçlü insanlar en yalnız olanlardır." Hiç şöyle düşünmedim, "Ya, şu sarışın buraya gelse de bir s*kişsek, oramı buramı ellese iyi gelir." Yok, iyi gelmez. Bilirsiniz tipik kalabalığı, "Ayy, Cuma gecesi geldi, ne yapacaksınız ? Burda oturcak mıyız ?" Eee, evet.Çünkü dışarda hiç bir şey yok. Aptallık sadece. Aptal insanlarla takılan aptal insanlar. Bırakın kendilerini aptallaştırsınlar. Hiç yormadım kendimi şöyle gecelere akayım diye. Barlarda saklandım çünkü fabrikada saklanmak istemem, sadece ondan. Milyonlarca insan için üzgünüm, ama ben hiç yalnız olmadım. Kendim seviyorum. Sahip olduğum en iyi eğlence şekli benim. Hadi daha fazla şarap içelim !

    not: gerçek incici, 20 yaş üstüne takılıp laf söyleyenler olucak gibtirin gidin bu dediğimi anlıyan anlar gelir mesajını alır gibtirip gider. sende lütfen sus.

    edit: uzun süredir biliyorum bu yazısını daha öncede paylaşmak istemiştim ama ya unuttum ya paylaştım hatırlamıyorum.
    ···
   tümünü göster