üniversitenin bana öğrettikleri

üniversitede kimseye bi şey anlatmaman gerektiğini öğrenirsin. dostum, kardeşim dediğin adamlara boş yere güvendiğini öğrenirsin. kızlarla kesinlikle arkadaş olunmayacağını, olsan da bi yerde ya takunun çıktığını yada öteki yöne evrildiğini öğreneceksin. paranın nasıl önemli bir şey olduğunu hayatta ilk üniversitede öğreneceksin. araba anahtarın ve akıllı telefonun oturduğun masada önünde durduğu zaman, arkadaş sayının ve popülaritenin nasıl arttığını göreceksin. sadece vize final zamanı selam veren, başka zamanlar arkandan söven arkadaşların olduğunu öğreneceksin. sevmeyi öğreneceksin. sevmeyi, kandırılmayı, aldatılmayı. hepsini öğreneceksin bu hayat okulunda.

çokluğun olduğu yerde takluğun olduğunu öğreneceksin. güvenmemeyi, inanmamayı öğreneceksin. insanların zeka yaşlarının liseden üniversiteye geçmekle ilerlemediğini öğreneceksin. menfaatçiliği öğreneceksin. herkesi kendin gibi düşünmemeyi, yalanı, dolanı, yağcılığı öğreneceksin. bunlar hep önemli sonraki hayatın için de. iş hayatında hep artı puan bunlar. basamakları teker teker değil de nasıl en kolay yoldan çıkarsın onu öğreneceksin. kadınsan kadınlığını kullanmayı, erkeksen hileyi hurdayı. hepsini öğreneceksin kaçarın yok. en önemlisi de ne biliyo musun? kendin olmamayı öğreneceksin. kendin olduğun zaman hor görülürsün. kendin olduğun zaman acımazlar, ezer geçerler. rol yapmayı öğreneceksin. zayıf yönünü göstermemeyi öğretecekler sana. sevmemeyi öğreneceksin. acımamayı öğretecekler hem de çok acı bir şekilde. acırsan acınacak hale düşersin derler ya hani. işte bu sözü daha hayat yolunun başında üniversitede adama çok güzel öğretiyorlar merak etmeyin.

edit: alıntı ama harfi harfine doğru amk, özellikle liseli binler okusun, üniversiteye gidince lisedeki gibi sağlam dostluklarınız pek olmayacak.