1. 126.
    +2
    Bu hayatta kendine, karşındakine, belki de hayata karşı en samimi olduğun andır ağladığın an. Ağlayabilmek önemli. Kimisi ağlamıyor da haline. Dilediğince ağlayabilenler mutlu sayılmalı aslında. Hepsini geç. Döktüğü gözyaşlarını avuç içlerinde biriktiren kadınlar var.

    Ben en çok kimsesizliğime ağladım. Kimsesiz dediğime bakmayın, hayatta sevdiğim insanlar hep yanımda olmasına karşın tutup da benden uzak olan adamları seviyor olmamın nedeni nedir bilemiyorum işte. istediğim yanyana gelmek değil sadece hissedebilmek.

    Başım ağrıyor demiş miydim?

    Başka bir şey söylemeli şimdi.
    Çok başka.

    Herkes şikayetçi. şikayet şikayet, şikayet..
    Şikayet edenleri sevmiyor oluşumuz; gerçeğin, tekrar tekrar yüzümüze tokat gibi inmesinden de kaynaklanıyor olabilir pekala. Yalanlara adıyoruz kendimizi bu sebeple.

    Çok güzel şeyler geliyor aklıma da yazsam çiçek açar mıyım diyorum ?
    iyi sonlar yalnızca dizilerde, filmlerde olmuyor ki bu hayatta. ilaç gibi gelen insanlar var hayatımda. Sesini duyduğumda kendimi askıya aldıklarım. Güzel insanlar var. Sadece gülerken ki halini sevdiğim adamlar var. somurtmak kimseye yakışmıyor.

    Başım ağrıyor demiştim değil mi?

    Esen kalın.
    ···
   tümünü göster