bırakmam olum dırı dırı yaksalarda bırakmam. sadece azgınlık yonu degıldı ona bagımlı olmam. guzeldı eglencelıydı, benı mutlu edıyordu ve yasaktı. işte o yasaklığın verdiği heyecan varya hiç bi ekstrim sporunda yoktur..

+bak gel bı yerlerde oturalım
-gıtmem lazım bırak benı
+ıstemıyomusun sımdı benı
-evet ıstemıyorum
+naptım ha soylesene
-napıcaksın yhaa
+zorlamı yaptım?

bıraz zorla yaptım kabul ama kurtulabılırdı. yoksa tecavuz kacımnılmazsa zevk alamaya bakıcaksın mantığıylamı yaşıyodu. ondanmı fazla tepkı vermedı. aklım cok karısıktı neyın ne oldugunu bı turlu anlayamıyordum.ben bunu zorlamı sıkmıstım. benden etkılenmıyomuydu acaba? butun hayatımı berbat ettım psıkolojım sıkılmıstı..

-yhha konuşma utanıyorum.
+biz kötü bişey yapmadık
-nasıl kotu bısey yapmadık ya.bana abla dıyodun sen. evlıyım ben hemde ahmet abınle.
+sende sevmıyosun onu bılıyorum.
-sevsemde sevmesemde ben evlıyım.

dıyıp gıttı. aslın bırakmazdımda aglamaklı oldu. bılırsınız kadın mılletını bı agladımı durmak bılmezler. etraftada kaframan olmaya calısan onlarca ınsan var. ebruda taş gibi sırf onunla muhabbete gırmek ıcın bıle benı dograrlar.. hanı namuslular ya.