1. 501.
    0
    nasıl tanımlayacağımı bilmiyorum aslında. nasıl başlayıp nerelere gelmiştik. birileri kurmuştu sanki bütün bu olanları. söyleyecek bişe bulamıyordum.. ama mesele bu değildi ki. sen dedim.. bana yalan söyledin. neden doğruları söylemedin? her insanın yaşanmışlıkları olabilir. sen bizim ilişkimizi yalanlar üzerine kurdun dedim. içini ferahlatmak, sana birilerinin güvediğini görmek istiyordun dedim. kısacası beni kullandın sen dedim... saçları önüne düşmüş ellerina bakarak beni dinlerken birden kafasını kaldırdı. kullanmak mı dedi gözlerini kısarak. kimin kimi kullandığını tartışacaksak burda utanan sen olursun xxx dedi. yüzüme çarpmıştı o an pislikliğimi. utandım. sinemadaki olanları hatırladım. edanın gözyaşlarını getirdim gözüme. kızardım da hatta. suçlu muyum? eda suçlu mu? birileri suçlu evet. ama bunun kim olduğunu düşünmek istemiyorum. sen de kendine göre haklısın dedim nefes gibi bi sesle. bunu uzatmayalım artık. uzattıkça ikimiz de daha çok üzülüp kırılacağız dedim.. ben seni kırdım evet dedi.. ses tonunu canlandırmış vücudunu dikleştirmiş tamamen beni hedef alıyordu. ama sen? dedi.. sen beni kırmadın mı? derdimin ne olduğunu sormadan beni kullanmaya çalıştın. gözün hiçbir şeyi görmüyordu dedi. madem bana değer veriyordun o zaman o hayvani davranışların sebebi neydi dedi. cevap veremedim. kendime göre sebeplerim vardı dedim.. hafifçe güldü. ellerine baktı tekrar.. kendine göre sebeplerin dedi kısık bi sesle.. kendine göre sapık sebeplerin değil mi dedi.. daha fazla altta kalmak istemiyordum.. hayır dedim.. biz normal başlamadık.. sorun buradaydı dedim. önce bana yalan söyledin sonra bir gün bir anda çıkıp geldin.. yaşadıklarımız senin için öylesine bir şeymiydi dedim. bunu sen istedin eda.. ama bana gelmiş mağduru oynuyorsun.. yapma.. bunu yapma...
    ···
   tümünü göster