olum keşke bu kızı hiç görmeseydim

çocukluğumdan beri tanırım gözlerine biterim hani bir söz vardır ya o kızı yatakta değilde gelinlikle hayal ediyosan seviyosundur heh aynen öyle bir şey.

burada içimi dökmek istiyorum amk

ben ona ölürüm.bir ara kıza açılacaktım ama tabi beceremedim kızda anladı ama kızmadı bana daha yakın davrandı lakin ben ona tam olarak açılmadığım için sevgili modunda değildik ilkokulda aynı sınıftaydık tam sekiz yıl aynı sınıfta bazı yıllar aynı sırada oturduk ama ben onun saçının teline dokunamadım acıtırım diye ensesinde soluyamadım ürkütürüm diye. herneyse ilkokul bitti liseyi ayrı ayrı okuduk bu arada görüşmedik ben onu arayamadım ne diyecektim mk bilemedim sırf bu yüzden lise boyunca aramadım mk (aklımı gibeyim).

lise de bitti üniversite başladı herkes üniversite heyecanında tercihler yapıldı sonuçlar bekleniyo vs... benim üniversite izmire çıktı gittim oturduğum ilde de vardı ama sırf bu kızı unuturum diye gittim yazın tekrar döndüm mahlleye girdim eve giderken ki her adımım da her nefesimde aklıma geliyodu belkide geçerken bi köşede görürüm düşüncesindeydim tabi nerde o şans göremedim eve gittim falan hasret gidermeler falan ama benim aklım onda gözüm kimseyi görmez oldu.

sonunda dayanamadım ve kızın apartmanının önüne gittim bi yere oturdum biraz bekleyişten sonra kızı ufukta gördüm zülfü salına salına geliyor ama içim titriyor lakin cesaretimi kıran bir cisim var kızın yanında bir çocuk var çocuk dediğimde benim yaşlarımda delikanlı bunu görünce ağlayasım geldi boğazımın düğüm düğüm olduğunu inan hissettim ama kız beni gördü yanıma yanaştı naber nasılsın fasılları oldu benle konuşurken gözleri gülüyordu bende telefonunu aldım (aslında zaten vardıda uzun zamandır aramadığım için tekrar istedim bu bahaneyle araya bilirim diye) sonra tekrar yoluma koyulup evime gittim o gece başımı yastığa koyunca onu düşündüm eskileri düşündüm gözlerini.. saçlarını.. gül cemalini.. bunlar benim için çok kıymetliydi.

ve.. gündoğdu sabah oldu kahvaltımı yaptım bir yandan elim telefona gidiyor arasam mı aramasam mı diye. diyorum kızla az bir muhabbet açmışken arayayım falan derken aradım dedim gel buluşalım falan o da onayladı dünyalar benim oldu.her neyse tabi hazırlandım çıktım buluşacağımız yere kız orda beni bekliyordu yanına gittim selam verdim hiç birşey demedi o gülen gözleriyle boynuma atladı sarıldı bana hiç konuşmadık hiç birşey demedik ben ne olduğunu anlamadım basit bir sarılma zannettim ama baktım ki sımsıkı sarılıyor bende sarıldım çok güzel bir duyguydu bu bir vuslattı benim sevgiliyle buluşmam kucaklaşmamdı ama belli ki onun içinde böyleydi kucaklaşmamız bir dakika kadar sürdü sonra bana yine o gül yüzüyle tebessüm etti ve çocukluğumzdan beri oynadığımız parka doğru yol almaya başladık ve yolu bitirdik.

parka varınca tabi konuştuk onu buraya boşuna çağırmamıştım elbet ve o da anlamıştı bunu o gün gördüğüm çocuğu sordum erkek arkadaşı olduğunu söyledi yıkıldım gözlerim kızardı yaşardı o da fark etti ve artık sonunda erşeyi açık açık konuşmaya başladık.
ona benim duygularımı anlattım oda bildiğini teğit etti ve bu sevginin karşılıksız olmadığını söyledi lakin bir engel var ki bu da o erkek arkadaşıydı bu sorunu aşardık fakat tekrar okul sebebiyle şehir dışına çıktım ona çok sevdiğimi söyledim oda karşılık verdi ve arık okul için yola çıktım...

okulla uğraşırken bir yandanda kızı düşünür dururum elbetteki kızı aradım sordum arkadaşıyla olan münasebetini kestimi diye lakin henüz halledememiş ama benim canımı sıkan bu değil olay daha kötüye gitmiş aile aralarında söz kesmişler okul bitincede artık nikah düğün falan düşünüyorlarmış ailesi öyle adapte olmuş ki kız birşey söyleyememiş

gel zaman git zaman ve sonunda okul biter ben uzun süredir kızdan haber alamamaktayım. henüz eve yanin dönmeme rağmen kızla buluşmak istiyorum ama telefonlarımı açmıyor evine gittim bu sefer bildiğin kapıyı çaldım ve o açtı suratına bakınca pek zamandır ağladığı belli oluyor yüzü kızarmış o gözlerinden zerre zerre damlalar dökülüyorken kollarımda buldum yine sarıldı bu sefer özlemden değil belli ki kederdendi.

kızla kapı önünde iki dakikalık konuşmamızda öğrendim ki arkadaşının işlerinden dolayı düğünü ikiyıl sonraya ertelemişler artık aşikar bir şekilde evlenecekleri belli birşey diyemeden teselli dahi edemeden dilimle iki kelam edemeden ayrıldım ordan anladım ki ban yine hüsran yine hasret var

dedim ben bu kızı unutayım . halyalnızca erkek arkadaşıyla konuşmakla çözülmez aileler artık bu işten vazgeçmez diyelim ki vazgeçirdik bu seferde benimle evlenmesine müsade etmezler helki bu düğünü benim için bozmayı hiç olumlu karşılamazlar

sonunda 2 yıl geçti kızın evliliğine bir hafta kaldı ve bu iki yıl içerisinde ben konuşma talebinde bulunmadım dıbına koyim bulunamadım ki
şimdi kızın düğünü var ama o mutlu olsun istiyorum biliyorum ki mutluluğu onla bulamayacak bulsa bırakacam evlensin ama olamayacak.

bu gece içi yorum aşkım bu gece bize içiyorum bu gece geçmişimize bu gece bir umut geleceğimize içiyorum

belki bir umut kız evlenmez o zaman varsın beş kuruşum olmasın çünkü ben onu çok sade sevdim ben onu kendi olduğu için sevdim.

• bu gece tam 12 de bize kadeh kaldırıcam

eğer ki bu kader tanrının emriyse, allah tanrının belasını versin

edit: liseliler okumasın zaten okumuyolar boşuna eksilemesinler sağdan yavaşca gibtir olup gitsinler burda içimizi döktük amk benim liseliler gibi yazın vücut yapma, elinden başka bir canlı gibme derdim yok benim derdim büyük bu entry derdimin gölgesidir

edit2: bu başlığı silmicem, elbet okuyup iki kelam edebileceğim birisi çıkacak