ablam tarık abiye veriyor mu acaba

sabah yeter artık yeter! evlensem de kurtulsam sizden! diye bağıran ablamın sesiyle gözlerimi açtım. ne olduğunu anlayamadım önce. sonra kendime gelip yataktan kalktım. ben yataktan kalkarken ablamın odasının kapısının şiddetli sesi ile irkildim bir an. terliklerimi giyip doğru annemin yanına koştum. sanırım ortamı yumuşatmam gerekiyordu. anneeee anneeeee ben uyandıııııııııım. günaydııııııııııııın diye bağırarak koşa koşa annemin yanına gittim. annemin gözlerinden ateş fışkırıyordu. beni görünce hemen gülümsemeye başladı ve günaydın oğluşum, hadi gel kahvaltı yapalım dedi. çok acıktım zaten diyip masaya oturdum. kısa bir an annemle göz göze geldik kahvaltı da. anne ablam neden kahvaltıya gelmiyor diye sordum. annemde hiç bozuntuya vermeden, oğluşum ablanın karnı ağrıyormuş uzandı biraz dedi. ama ben sesleri duymuştum. annem babamla olan tartışmalarını bile bizim yanımızda yapmamaya önem gösterir. sanırım annem melek gibi bir kadın. kahvaltımı bitirir bitirmez ablamın yanına çıktım. tam kapıyı açacaktım ki ablamın sesini duydum.. aşkım kollarında olmak istiyorum. ateşinle yak beni. siyah, askılı badyimi parçala. çırıl çıplak kalalım! kulaklarıma inanamıyordum. benim ablam böyle şey yapamazdı. yapmazdı! bir kaç dakika dona kaldım. birden ablamın sesi kesildi. hemen kapının önünden uzaklaşmalıydım. yoksa yakalanacaktım.