ibretlik hikayemi anlatıyorum size

artık hayata atılmanın zamanı gelmişti. ben başka bir şehire gittim çalışmaya, o kendi memleketine gitti. baharda nişan yapacaktık. aileler zaten görüşüyordu. yeni işime alışmam zor olmuştu biraz. kıza fazla ilgi gösteremiyordum. arada telefonlarımı açmıyordu ama sonuçta oda çalşıyordu. yanına gitmeyi çok istedim ama bitürlü zaman olmadı, gidemedim. son zamanlarda telefonda bana karşı bir soğukluk vardı onda. ama önemsemiyordum nasılsa herşeyin adı koyulmuştu, nişanlanacaktık sonrada evlenecektik. günlerden birgün aradım kızı. ama telefon meşguldü. uzun uzun aradım, ancak yarım saat sonra bana döndü. kimle konuşuyodun dedim o kadar zaman. eski bir arkadaşım aramıştı dedi salladı beni. telefonu kapadık. sonra tekrar aradım birde baktım yine meşgul. lan ne oluyo dedim kendi kendime. aldatılıyormuyum acaba? ama bunu yapacak bir kız kesinlikle değildi. kimse ondan böle birşey beklemezdi. kendime kızdım bende. telefonda sürekli evleneceğiz, muıtlu olacağız gibi konuşmaya başladık. herşey yine düzelmiş gibiydi. ya da ben düzeldiğini sanıyordum. birgece yine aynı şey oldu telefonunu arıyordum ama meşgule düşüyordu anında. uzun bir aradan sonra aradı beni. bende bigüzel azarladım onu. neden telin meşgul diye. oda kusura bakma falan dedi o şekilde kapadık. aradan yarım saat geçtikten sonra telime bir mesaj geldi. adeta kanım donmuştu ...