ablam tarık abiye veriyor mu acaba

koşa koşa eve gittim. annem kapıyı açtı. annemin hoşgeldin oğluşum demesine aldırış etmeden doğruca odama gittim. yatağıma yattım. düşünmeye başladım. eğer ablam tarık abiye veriyorsa diğerleri ile ne işi vardı? selim amca, onur abi? acaba onlara da vermişmiydi. öğrenmem gerekiyordu. ancak ondan önce daha büyük bir sorunum vardı. tarık abiler ablamı istemeye gelecekti ve ben ablamın gitmesini istemiyordum. aklımda deli sorular düşünürken, birden dolabımdaki boncuklu tabancamı çıkarmak aklıma geldi. bakkal amca furirum onlari alinlarindan demişti. en azından korkutup kaçırmalıydım. dolaptan silahımı aldım. mermilerimi doldurdum ve yastığımın altına koydum. hazırlıklı olmam gerekiyordu. anneeeeeeeeee anneeeeeeeeee bak sana ne diceeeeeem diye bağıra bağıra annemin yanına gittim. oğluşum dur sakin ol dedi annem. sakin olamam anne sakin olamam. ablamın evleneceği aklıma geldi. evlenmesin ablam. gitmesin ben onu çok seviyorum dedim. hafif gülümsedi, sonra durgunlaştı ve bizde gitmesin isteriz ama yaşı geldi. evlenip, anne olmak onunda hakkı dedi. annem doğru söylüyordu sanırım. evlenmeden başkalarına vermektense evlenip kocasına vermek bana da mantıklı gelmişti. evet evet evlenmeliydi..