beyler hayatinuzda en korktugunuz ani yazin

panpa bizim bi tane huur çocuğu kedi vardı evde. daha lise 3 e gidiyorum o zamanlar, gelmişim okuldan eve kimsecikler yok malum anne-baba çalışıyo. açtım bilgisayarı dedim bi çavuşu tokatlayım. ama mantığımı gibeyim kedinin evdeki varlığını unuttum amk o istekle. açtım böyle güzel bi ferre oturdum sıvazlıyorum hafiften. amk içerden tıkırtılar geldi yatak odasından. gidiyim bakıyım noluyo dedim çavuş hazır ol da duruyo tabi. belden aşağım çırılçıplak amk. odamda parfüm vardı gitmeden de onu aldım elime hırsız çıkarsa(gündüzün bi vakti ne alakaysa) kafasına geçiricem kararlıyım. geçtim yatak odasının kapısından içeri amk korkudan içine kaçtı benimki. dolabın içinden tıkırtılar geliyo ama nasıl tırr tırr. ulan dedim noluyo burda ne var direk gittim giydim üstümü başımı polisi aradım amk. evde hırsız var diye. ama heyecanla odamda ki ferreyu da kapatmayı unutmuşum. geldiler iki üç polis nerde dedi dolapta dedim. bunlar dolabı bi açtı. kedi sıkıştığını görünce bu polisin uzerine bi atladı. diğer onun yanındaki de hava copla bi geçirdi hayvana kedi pert. ulan dedim bu bizim kedi. polis geldi dalga mı geçiyon sen bizle falan yalvar yakar ikna ettim. çıkarken de diğeri ferreyi görmüş fazla yüklenme dedi amk kıpkırmızı olmuştum