ekmek sigara ve kan

her zamanki gibi perdeler kapalıydı uyandığımda. cam ve kapı da kapalı olduğu için gece boyunca içtiğim sigaraların dumanı ciğerlerimde kaçıncı kez gezinmişti kim bilir.. öksürerek ve halsiz bi şekilde doğruldum yatakta. günün hangi saatinde uyandığım bir türlü kestiremiyordum. zaten bir önemi de yoktu son bir aydır.

yataktan kalkıp banyoya geçmem on beş dakikamı aldı. kendime gelemiyordum bir türlü. bir önceki günü hatırlamaya çalıştıkça başım ağrıyordu. hayatta olduğum için gerisi önemli değil diye düşündüm. banyoya geçtiğimde ilk iş elimi yüzümü yıkamak oldu. kafamı kaldırıp aynaya baktığımda iyiden iyiye uzamış sakallarımın arasından süzülen su damlalarını izledim bir süre. tam 6 aydır tıraş olmuyordum. elektrik kesileli 2 ay olduğu için karanlıkta görmeye de alışmıştım iyiden iyiye. ellerim kağıt toplamaktan nasır tutmuş, saçlarım da pislikten ve kirden iyice sertleşmişti. vücudumun eski dik ve kaslı hali gitmiş, yerine zayıf bir beden ve hafif bir şarap göbeği gelmişti. güneşin altında günlerce yürümekten tenim kararmış, gözlerim bu zayıf halimle birlikte gitgide sararmıştı. nefes alışlarım bile azalmıştı sanki gitgide...