sözlüğün orjinal adamı ve rusya hayatı

Minibüs şoförleri heralde dünyanın her yerinde aynı. Türkiyede nasıl geneli arabesk dinler, vitese tespih takarsa, burda da şanson dinleyip diğer ortak özellikleri sergiliyolar. Arabayı sürme şekilleri, trafiğin dıbına koymaları, önünüzde seyrederken aniden sağa kırıp in-bin yapmak için durmaları ve kazalara sebebiyet vermeleri. Liste uzar gider, bizimkileri bildiğiniz için aynı şeyleri saymaya gerek yok.
Minibüslerden sonra taksi mevzusuna girebiliriz. Açık söylemek gerekirse burda taksi sistemi kim kime dum duma, ipimle kuşağım gibimle taşağım bi halde. Her yerde insanlar elinize üzerinde taksi numaraları yazan kartlar tutuşturuyolar, telefonunuza sürekli mesaj geliyor ve herkes potansiyel taksici. Yani bi otostop çekince gitceğiniz yere bedava bırakan birisini bulamazsınız sakın denemeyin. O işaret taksi çağırma anlamında yani sivil bi araba yanaşınca kafanızı camdan sokun ve verebileceğiniz miktarı söyleyin. Sakın beni evime bedava bırakmak için durdu gibi bi düşünce hasıl olmasın. Rusyada bedava kimse kimseye bi şey vermez bunu aklınızdan çıkarmayın. Basit bi örnek, iki gün önce arka koltukta unutulmuş bi telefon buldum. Çalıyodu ama kimse açmıyodu, ben de aldım açtım adama yerimi söyledim. Adam zaten iki durak sonrasında bekliyomuş şoföre söyledim durakta yavaşladı adam geldi telefonu almaya. iyi ki ipnelik yapmadım diye çok memnun oldum çünkü adam sakattı tek bacağında sıkıntı vardı. Telefonu camdan uzatınca elime zorla yüz ruble sıkıştırdı ama ben geri bi hamleyle adama verdim önemli değil dedim. Tabi hem adam hem içerdekiler duruma şaşırdılar garibanlar bedava iyilik görmemiş. Taksiler hakkında asıl anlatmak istediğim ne kadar gavat insan varsa hepsinin bize denk geldiği. ilk olay üçüncü sınıfta gelmişti başıma