hastanede yaşadığım ibretlik anım

koridor uzun amk. takun kokusunu burnumla sıcaklığını da ellerimle hissediyorum.bi de mal gibi havada tutuyorum amk sanki herkese göstermek ister gibi. dedim ya koridor uzun oturan hasta yakınları var sonucunu bekleyenler falan var. hepsi de acaip acaip bakıyolar bana.ben de hiç utanmaksızın evet evet ben sıçtım haha dostum harika sıçtım der gibi onların gözlerine bakıyorum.ama fark ediyorum ki bir kere bana bakan yüzünü buruşturuyo ve bi daha bakmıyo bile.bir iki tane genç kız kendi arasında gülüşüyo falan.ben de özgüven tam sanki onlar sıçmıyo amk kezbanları falan diyorum. neyse babamın da önünden geçtim o telefonda bişeyler yaptığımdan beni fark etmedi. zütürdüm kabı o gib kadar camın içinden elimi uzatıp adamın önüne bıraktım.