1. 1.
    0
    neyse beni ezdiler abi, saat oldu gece 2. necdet abi gibsen almaz bu saatte yurda. oğlan istanbula yeni gelmiş ailesinin yanına gitmek zorundaymış. ben oh diyorum, yaa şimdi de nasıl gideceğim yurda filan diye ağlıyorum ben. arkadaşın yok mu diyorlar yalandan bir iki kişiyi arıyorum müsait değilim tepkisi alıyorum. uff kafamda neler var. kesin bende deniz bu gece diyorum. sonra kendimi bir kez daha zorla davet ettirdikten sonra denizlerin evine doğru gidiyoruz.tam apartmana giriyoruz hop, ebru ablalarda kahve içiliyor bir daha! dıbınakoyayım böyle işin diyorum, neyse çıkıyoruz denizlere, amaaa duur. ebru ablalara çıkılıyor! kadın 32 yaşında boşanmış 3 tane çocuğu var melek gibi insan. hani bir başörtüsü yok o derece mütedeyyin mi denir? neyse, "kerim sen burada yat" diyorlar bana, ben o an nasıl yıkılıyorum, deniz, umutlarımla beraber o kapıdan çıkıp gidiyor. daha sonra bana bir uyku bastırıyor tam o an. ebru ablaya bakıyorum ama yok abi, olmayacak şey, skim bile inanmıyor bana. bana gösterilen odaya geçiyorum. uzanıyorum, yere bakıyorum, deniz tam olarak o halının o betonun altında.. ben neden burdayım lanet olsun diyorum gözlerim kapanıyor.
    ···
   tümünü göster