gelin beyler en daşşaklı entryleri yazıyorum

manita tutturdu araba kiralayalım dolaşalım diye. ulan cepte de para yok. nasıl yapacaz falan derken 'bende para var.' dedi. iyi dedim bu seferlik sen çek, sonra ödeşiriz.
'saçmalama ya benim param senin paran mı var aramızda.' diye çattı kaşlarını. bilmiyor muyum içinden ana avrat sövdüğünü huur! neyse bi şey demedim. aldık hyundai getz'i çıktık yola.
sabah da kahvaltıda yumurtalı patates yemişim, midemde yer kalmamış böbreğe falan tıkıştırmışım o kadar doluyum yani. arabaya binmeden sağlam bi osursaydım keşke diye pişmanlıkla sürüyorum. kız da yanımda radyodan ceceli bulmuş, bağıra bağıra söylüyor.
o kadar ses arasında benim osuruğum duyulmaz diye biraz salayım diye düşündüm ama koku da mı duyulmayacak amk? bi de hava soğuk o zaman, camlar kapalı klima açık. sıcaktan iyice leş gibi kokar içerisi. ama kıvranıyorum ben artık, takları tek tek hissediyorum, içime içime çekiyorum fayda etmiyor.
ulan dursana bi benziklikte gerizekalı?! git sıç gel! ama yok, hayatta sıçamam başka yere. züt züt değil ürkek ceylan amk.
artık çaresizlikten felsefe falan yapmaya başladım. işte neden sıçıyoruz ki? madem sıçacağız neden yiyoruz? gibi koptum gittim ben. yola bakmıyorum bile, tak bastırıyor ben gaza basıyorum, durunca hafif frenliyorum öyle gidiyoruz. böyle böyle gideceğimiz yere geldik. deniz kenarında nezih bir yer, dışarıda ısıtmalı yerleri var sigara da içilebilsin diye. çektim arabayı kenara, kız indi.
kontağı kapattım, anahtarı çıkardım, kapıyı açtım sol ayağımı aşağıya atmamla içimdeki balina karaya vurdu...
takun başı çıktı anüsten, temiz havayla buluştu... ben, tek ayağım dışarıda teki içeride, elim kapıda diğer elimde anahtar öylece kalakaldım...
hiç kıpırdamadan geri yutabilir miyim acaba diye biraz uğraştım ama fiziksel olarak imkansızdı. geri yutacağım diye anüsümle giyotin gibi kesip donuma düşmesine neden olabilirdim.
işte o saniyeler boyunca ben hayatın anldıbını çözdüm beyler. bir anda saçlarım beyazladı. yüzüme enteresan bir bakış oturdu. adeta bir zülfü livaneli olmuştum, ne bileyim aydın boysan'la rakı masasına oturmuştum. işte beyler ben o an adam olmuştum.
arabaya bindim ve sürdüm uzaklara, çok uzaklara...