1. 426.
    +1
    kahveden çıktık boş boş takılıyoruz. sürekli birbirimizi kolluyoruz. bu arada söz verdik bu detayı atladım. o maddeleri bidaha kullanmıycağımıza söz vermiştik ve kullanmadık. ne aradık ne sorduk. neyse akşam vakti geldi. hasan eve gitmek istedi bizde tamam dedik haberleşelim ama kardeşim dedik. cahitin tek kalmaya zütü yemiyordu afedersin bize geldi bize gittik mecburen. kapıyı açarken bile korkuyordum beyler içeri kontrol ettik biri var mı diye yoktu allaha bin şükür. tv yi açtık oturduk koltuklara takılıyoruz. ben internette o tv de takılıyor. aynı odadaydık. birden elektrik kesildi pc fişteydi laptopda kapandı. bataryasını taksam bile internet olmayacaktı uğraşmadım. akşam olduğundan hava hafif karanlıktı. tam değil ama. saat tahminen 8 civarıydı. konuşuyoruz cahitle çünkü yapacak bişey yok diğer türlü korkuyouz beyler. sonra cahitle aynı anda o şeyi gördük size yemin billah ayakta kara çarşaf gibi bişey giymiş saçı uzun simsiyah saçları göz bölgesi olmayan şeyi gördük artık öyle bi noktaya gelmişti ki korkum size yemin ederim yanaklarımda karıncalar dolaşıyordu sanki gözlerim doldu bağıramıyorum çünkü çaresi yok bağırsam nolcak olum diyorum kendi kendime. cahite baktım nefes bile almıyordu size yeminler olsun adam hareket etmemek için nefesini bile tutuyordu gözlerini kapattı bi an. bende ona bakıyorum hiç o şeyin olduğu tarafa bakamıyorum. o korku varya o korku. allah kimsenin başına vermesin kolundaki tüm kıllar havaya kalkıyor ağlıyorsun brader ağlıyorsun. çok sürmedi 2 dakika sonra kayboldu o şey. cahitle hiç konuşmadık gördün mü brader bile demedik birbirimize ışıklar geldi 15 dakika sonra. ölü gibiydik artık ikimizde ruhumuz ölmüştü sanki oturuyorduk yere bakarak ikimizde... devam edicem
    ···
   tümünü göster