cinlerle geçen 9 senem

Noluyor diye geldi babam. Manzarayi gordu o da sok oldu, kolum kan icinde annem agliyor, yaram yok nerden geldi bu kan bilmiyorum dedim. Hakikaten de yoktu yaram her tarafima baktik. Babamin aklina geldi bi anda beyler. Kedi dedi, kedi nerde? Yok. Bu sefer ciglik atan ben oldum beyler. Dedim kedinin kani bu. Odaya kostuk direk. Odamin halini gormeniz lazim, eski beko kucuk mutfak televizyonlarindan vardi odamda, o yerde parcalanmis, yatagim kan icinde kedi yatagin ustunde, kedinin ustunde makas, her taraf paramparca, odanin duvarlari ahsap, cati katlarini bilenler bilir, duvarlarda tirnak izleri, kedi tirmalamis, her taraf incin, o ayetel kursiyi falan parcalamisim yada parcalatmislar. Amina koymusum odanin. Kediyi de oldurmusum. Annem fenalik gecirdi. Ben kafayi yedim, babam saskin ne yapacagini bilmez bi halde. Annemi kendine getirdik. Dedi akil hastanesine gidicez. Naptin sen oglum ne derdin var. Aglamaktan konusamiyorum ben. Bakmayin beyler boyle surekli agladim cart ettim curt ettim dedigime, normalde zirlak bi tip degilimdir. Ama insanin sinirini gibiyor bu durum. Cocuklugumdan beri besledigim kedi lan. Oldurmusum. Hemde kendi ellerimde, babam her nefret kusuyor hem aciyor. En beter durumda olan o. Oglunun akil hastasi oldugunu dusunuyor.