1. 476.
    +2 -2
    Hastalık dönemim üzerinde fazla durmak istemiyorum, bu dönemi hatırladıkça gerçekten üzülüyorum. Şunları söyleyebilirim, 1 hafta boyunca özel odada yattım, gözetim altında oldum. Bu sırada geri döndüğümde yapacağım şeylere ilişkin planlarım vardı. En sonunda taburcu olmuştum, fakat her ay kontröllere gidecektim. Menenjiti atlatmıştım, her hangi bir hasar bırakıp bırakmadığı konusunda testlerde yapmışlardı (geri zekalı olabilirdim). Neyse geçmek istiyorum bunları.

    Aradan 1 hafta geçmiş ve seri katil işini geciktiğinden hala haber yoktu adamdan. insan bir arardı ama. Ne yaptın benim işi diye? Aramadı, durumu bildirmek için ben aradım (zaman kazanmak istiyordum) Telefon çaldı çaldı çaldı. En sonunda bir kız açtı.
    “Alo” dedi.
    “Alo , siz kimsiniz tanıyamadım?” dedim.
    “Ben H***(no name no cry)’ in kızıyım” dedi. Daha önceden konuşmuş olduğum kişinin ismini öğrenmemiştim. No name no cry felsefesiyle ilerliyordum çünkü. Konuştuğum herif büyük ihtimal H*** olmalıydı. Bunları hızlıca düşündükten sonra kıza döndüm.
    “Bu telefon H*** ‘ nın telefonu mu ?
    “Evet de siz kimsiniz?”
    “H*** orda mı onunla görüşmek istiyorum?”
    “Kendisi 4 gün önce vefat etti”
    “Ne , nasıl yani?”
    “Trafik kazası geçirdi”…
    ···
   tümünü göster