1. 76.
    +2
    @54 sevgi paylaştıkça çoğalır acı paylaştıkça azalır kardeşim. bende çok yük var o metrobüs camlarında kafama kafama vuran inan ki. çok kötü acılar tatmadım şükür, umarım da tatmam. ama en saçmasını tattım hep. hani en olmayacak olanı tattım. iyi olması gerekirken en kötüsüne düştüm. gösterip de vermedi hayat. işte bana en çok koyan da bu.

    kaderime razı da olamıyorum ki. ya bir umut ışığı deniz feneri gibi yanıp yanıp sönüyor... ya da yaşam "al ulan taşı bunu" deyip en ağırından bir yük koyuyor sırtıma. çöksem çökemem, ölsem ölemem, yalnızca çektiğim acı.

    bugün eskiden sabit olan hayatım öyle devam edebilir, kurulu düzenim bozulmayabilirdi. iyi olabilirdim. gülebilirdim ulan... şanslı olanlardan olabilirdim. değilim ama. hayat sağ gösterip sol koymuş. ben anca bir iki satır karalayayım rahatlayayım. o da hep olmuyor, en azından şimdilik.
    ···
   tümünü göster