sikerim bu sosyal fobiyi

ulan millet çatır çatır kız giberken hatunları zütürürken renkli dolu bir hayat yaşarken önüne gelene parmak atarken ben kendimi eve kapatmış sosyal fobiyle cebelleşiyorum hayatımı daracık sınırlar içerisinde sürdürüyorum adalet mi bu hayat mı bu
bunun adı yaşamak mı? diğer insanlar gibi mutlu olmak benim de hakkım amk bende gülmek isterim ulan
mesele milli olmak ta değil sadece mesela özgüvensizlik kendini ifade edememe benim ne günahım var da allah bunları bana yaşatıyor ulan özgüven sıfır kendime güvenemiyorum cesaret edemiyorum toplum içine karışmaktan korkuyorum beyler ve kendimi eve kapattım bi işte falan da çalışmıyorum babam ve çevremdeki insanlar bana haylaz tembel gözüyle bakıyor