üniversitede 2 yılım ama halen her gün

annemi özleyip ağlıyorum beyler. keşke ankarayı yazsaydım hiç istanbula gelmeseydim diye.

cidden beyler her gün yatağa uzandığımda annemi üzdüğüm anlar geliyor aklıma

bilgisayar oynamayı annemle 2 dakika oturmaya tercih ettiğim zamanlar geliyor hep aklıma

1 yıldır tatillerde yanlarına gittiğimde onları mutlu etmeye çalışıyorum ama olmuyor şu lanet olası istanbula gelince yine ağlmaya başlıyorum

annem 42 yaşında, geçen yıl anneannem vefat etti, şimdilerde her gün aklıma annemin öldüğü geliyor

allah dua ediyorum annemden önce ölmek için

olum cidden lan annenizin kıymetini bilin

yarın bi gün gitse napcam lan ben bu dünyada tek başıma, kimsesiz çaresiz

şu dünyada sevdiğim tek kişi annemmiş lan onu fark ettim, allah'ı peygamberi daha çok sevmemiz gerektiği söylenir ya

öyle değil lan bilmiyorum yani anne çok farklı bir şey, biricik aşkımmış lan o benim

çok üzgünüm lan küçükken yaptığım yaramazlıklar için ergenlikteki isyanlarım için, öyle büyük şeyler yapmadım ama sesimin yükseldiği zamanlar için bile pişmanlık yaşıyorum

affet beni be anne