lisede nasıl rezil oldum onu anlatıyorum

ben nakil öğrenciydim. sınıf amın çocuklarıyla dolu. ne kadar it kopuk var doldurmuşlar, ben de nakil olunca oraya verdiler. kızlar da bi gibim değil. mal gibi hepsi. benim pgibolojim bozuk çok. alışamıyorum ortama. dersi dinleyemiyorum, notlar kötü, dışlamışlar beni. sataşıyorlar. bildiğin amerikan kolej filmlerindeki dışlanmış nerdler gibiyim. gözlük de var.
edebiyat dersindeyiz. bir tane ölse mezarında iskeletine işeyeceğim hoca var. adam bi beyiti falan istediği gibi yorumlama direk dayakla girişiyor.
"ol çeşm-i yannan-ı salhane /sen zütten yemek istiyorsun laf bahane" diye bi beyit olsun mesela. "burada şair yannanını saplamak istiyor" yerine "gibini sokmak istiyor" deyiver. "hayııır yannan olacaktı" diyerek saldırıyor bıyığının kılını gibtiğimin amcık ağızlısı.

neyse... bir gün derste bu bir kelime söyledi. hatırlamıyorum şimdi. mesela "hararet" olsun kelime. dedi ki "bunun tersi nedir?"
benim kafa durgun tabii. mevzuyu anlar gibi oldum ama emin de değilim çünkü sınıf suskun. kimse cevap veremiyor. tıynetini gibeyim bu kadar basit bir soruyu nasıl bilemezler lan, işte bana fırsat deyip parmak kaldırdım. kaldırmaz olaydım.

"söyle" dedi

dedim "terarah"
"terarah mı? ohaa. uzaydan mı geldi bu?" dedi benim için. tabii adam tersi derken kelimenin zıttını soruyormuş. lan pekekentin dölü, desene anlam olarak zıttı nedir bunun diye?
arka sırada oturan üç kız ders boyunca durup durup güldü. ardıma dönüp bakamadım.
hala içimde sızıdır.
gibtiğimin yavşakları.