burda en kral salaklığımızı anlatıyoruz

http://www.youtube.com/watch?v=XUjAtYQkFm8 bunu dinleyi okurken

kızılay da apikoğlundan bi dürüm almıştım bol da acı döktürdüm. Hemen oradaki Parka gittim ardından -şimdi parkın ismi aklıma gelmedi-. Çiğ köfte her zamanki gibi tartışılmaz en iyiydi tabi keyfim de yerindeydi o zaman liseliydim dersaneye gidecektim gitmekte istemiyodum vakit geçsin diye çiğ köfteye sardım

telefonum çaldı işte ben baş komiser hamdi dedi, buyrun dedim kimlik bilgilerimi tc numaramı felan doğrulattı sonra dedi ki işte şuradaki karkola hemen gelmeniz gerekiyo yoksa bulunduğunuz konumu söyleyin ben bir ekip göndericem

ne oldu dersaneye gitmem lazım felan dedim taciz den dolayı hakkınızda şikayet var felan derken bu beni yarım saat telefonda işletti benim de zaten sinirlerim bozulmuştu işletenin dayım olduğunu öğrenince kızılayda suratım kıpkırmızı bir halde başladım bağırarak küfür etmeye insanlar nasıl bana bakıyo bu arada dürümü yemeyede devam ediyorum dayım arayınca yiyememiştim kokudan ama şimdi hem yiyorum hem o kadar iinsanın ortasında küfür ediyorum havada ankara yazı bilen bilir ama soğuğu hissetmiyorum o kadar sinirlliyim ki telefonda dayımın yedi ceddine sövdüm.

Beyler telefonu yere attım, kontrolü kaybetmiştim koşuyorum bi yandan da manyak gibi gülüyorum ellerimle yüzümü sertçe okşuyorum felan ama nedeni şaka değildi hayatımın taktanlığı her gün aynı şeyleri yapmak vs vs gibi bin türlü taktu

güven parktan kocatepe camine koştum ardından oradan olgunlara kadar tepeden aşşağı koştum ama koşarkende küçükken tepeden aşşağı kıçımda poşet karların arasında gittiğimi felan hayal ediyorum rezil olduğum yer ise olgunlarda başladı bi kız gördüm kitapçı sokağının bitiminde kız yalnız ama güzeldi düşünün bunu hayal edin bi

kitapçıları geçtim tabi, okul bitiminde oradan güneş batar olgunların çıkışına doğru o saatlerde gidersiniz güneş direk yüzünüze vurur böyle kaybolursunuz bir an sonra son kitapçılara doğru idda bayilerle bitişik ankarının en has böklu dönerini yiyebileceğiniz büfeler görünür bir mide kaldırıcı koku gelir sormayın o güneşin etkisiyle nefes nefese yüzümü iyice de ekşitmişim artık koşnuyorum ama hızlı adımlarla ileliyorum hala kendimde değilim gittim orada bir banka oturdum sinirlendim kalktım dönercilerin oradaki banklara gittim sokağın sonuna kar uzayan arklara orada o kızı gördüm işte tam kendime gelmek üzeriydim daha da sinirlendim hem telfonu attığıma akşam aileme ne söyleceğime sinirlendim - zangin bebesi değilim amk- hem de bu kadar güzel bi kızın yanından geçip gideceğime birbirimiz hayatımız boyunca bi daha göremiyeceğime sinirlendim

tekrar kontrolü kaybettim gittim kızın yanın bankın 20 metre arkasına geçtim kafadan tanışma cümleleri kurgulamaya başladım hiç biri hoşuma gitmedi tabi banka doğru yakla tım sonra geri döndüm böyle böyle mal gibi baya oyalandım ama kız da bir de hissedip arkasına bakmadı

kız bankın ucunda oturuyodu diyelim en sağ ucu olsun normal biri gider sol uca demi ben gittim tam kızın bitşiğine oturmadım ama tam dibinde durdum. öyle önümde de bi tane dikine duran yalnız bi kaldırım taşı vardı, benim gibi. Bir ayağımda onun üzerine attım kız karşı duvara bakıyo bende bakıyorum o bakıyo bende bakıyorum ayağımıtaşın üzerinde oynatmaya başladım mal gibi ne mesaj kaygısı taşıyosam kıza karşı artık kız döndü yavaşça yüzüme baktı ben de bunu farkettiğim anda kafamı robot gibi hızla yana çevirdim kızla göz gözeyiz o an gerçek dünyaya döndüm işte hemen elimi uzattım tanıştım onunla sonra bir sessizlik oldu benim sağ ayak hala kaldırım taşı üzerinde oval ve yumuşak hareketlerle onu çeviriyorum tamam o zaman dedim kalktım dersaneye kadar bi 2 km yürüdüm dedim acaba kız arkamdan seslenir mi ki bunu 25 dk yürüdükten sonra söyledim

biraz uzun ve taktan yazım hatalarıyla dolu kusura bakmayın binler