babamla yaşadığım aksiyonlu dakikalar

babamlar denize gitmişti yüzmek için, ben de yazlığımızda oturuyorum fibernet bağlatmışım yeni, ebesinin amı gibi download yapıyorum.
gel zaman gitzaman karnım acıktı, eve gelip giden kimse de olmayınca, dedim ben bi lahmancuncuyu arayım. numarasını bulamayınca, annemi aradım. açan babamdı.
ben: baba lahmacuncunun numarası nerde?
babam: neeeee?
ben: diyorum ki lahmacuncunun numarası nerde?
babam: ne diyooonn?
ben: baba lahmacun nerde numara he
babam: yanımda anan

aklımda, babamın liseli olduğuna dair şüpheler uyanmıştı. bu olayı derin bir araştırmayla gerçeklere kavuşturmalıydım. şimdilik, bu şi erteleyecek ve bilgisayarımda takılmaya devam edecektim.

yaklaşık 5-6 dakika sonra, telefon çaldı... bu, mehter marşıydı, evet evet, bu ülkücü babamın telefonuydu.

telefonu buldum ve ekrana baktım. arayan kişi, özgür bilgisayar olarak tanıdığımız aile dostumuz haşmet abiydi. ancak, ancak bir dakika bir dakika.. olamaz. arayan kişinin rehberde kayıtlı olan ismi tam olarak özgür blq idi. ah, aman tanrım! babam gerçekten liseliydi!!
sinir krizine girmiş bir şekilde, mehter marşıyla çalan telefonu, duvara patlarak susturabildim, aramayı reddettim.
ardından babama ayar vermenin bir yolunu arıyordum.. buldum da!!
onun en sevdiği şeyi yok edecektim, yani pazar sabahları üzerine oturup büyük bir rehavetle bulmaca çözdüğü klozeti...

tuvalete gidip ellerimi klozete yasladım. yukarıya doğru çekecektim ki, aklıma şehri su basabileceği gerçeği geldi. o sabit su, klozet olmayınca kendini sabitlemeye çalışacak, ve sonsuza kadar sabitleyemeyecek, böylece şehri su basacaktı. hemen belimi doğrultup içeri yönedlim. babamın en sevk aldığı diğer aleti yok edecektim: sineklik-kolonya ikilisi. babam sinekleri öldürüp kolonyayla yakarken kahkahalarla gülüyordu. artık gülemeyecekti. hemen sineklikle kolonyayı aşağıya atım. sonra, neden böyle bir şey yaptığımı anlamayıp aşağı indim kolonyayla sinekliği almak için.
derken o da ne!!