yine bir gün devleti eleştirirken kendimizi

alkol masasında bulduk. herkesin eşit olduğu bir ülkeden bahsederken biri kürt, biri türk, biri alevi olduğunu dile getirdi. kimse ırkını, dinini, mezhebini terketmedi, kimimiz o biçim devrimci kimimiz o biçim anarşist, kimimiz de o biçim müslümandık.

sonra fakirlere üstün yaşam standartları sunduk. kendimiz için bir şey istemiyorduk. ne de olsa biz fakir değildik. içiyorduk, ısmarlıyorduk o kadar tok oluyorduk ki bazen yediğimizi geri çıkartıyorduk. içtiğimiz biraların yarı parası dev şirketlere yarısı da devlete vergi olarak gitti. sonra barmen masaya geldi ve gibtirin gidin buradan çelişikler dedi.

içimizden, troçki sakallı olan dev-ark, barmene; birasını yudumlayarak biz senin hakların için mücadale ediyoruz demeseydi barmenin talebi gerçekleşmeyecekti. barmen hepimizi gibti ve mekanı terkettik.