laikçi ve sosyalist kısırlar

70 yaşında, yapay sarışın, yüzüne ince sıva attırmış, barnakları ojeli türkiye laiktir laik kalacak sloganı atıp basın açıklaması yapan kemalist kokoşları gördükçe yaşmak için bir şansım olduğunu daha anlıyorum, sonra akapenin toplantılarına katılıp elleri çatlak, üzerindeki kıyafet toz toprak içinde, ayaklarında lastik çizme, yarı tezek kokulu köylünün, takım elbiseli partililere karşı mağrur, ürkek, çekingen bakışlarını görünce yeniden hayattan soğuyorum el pençe divan hallerini görünce delleniyorum.

hararetimi alsın diye partinin masalara koyduğu suları içiyorum. sonra başlıyorum içimden aynı sudan içmişiz biz diye mırıldanmaya yavaş alkış gibi bütün salon eşlik etmeye başlıyor bir anda, amerikan filmlerindeki, juri karşısında savunma yapan adam gibi hissediyorum kendimi. sonra onların bilmediği türküler söyleyerek bir an da gözden düşüyorum lanetliyorlar beni, dexer motiflerinden yapılmış çarmıha geriyorlar.

yaprak döker bir yanımız bir yanımız bahar bahçe, tamam da bu kadar da olmaz be veysel'im ağaç kalmadıktan sonra yaprak nasıl dökülecek. sakallı sosyalistler iyidir, en azından samimiler, çifte standartları yok kızında erkeğinde sakal bırakma hakkı var. fakat genel olarak insanların kafaları takla dolu diye düşünüyorum, ezberci sisteme karşılar ama yıllardır bir slogan üretmişlikleri yok. bir sonraki haberin spotu "bu sevdalar boşuna le bu sevdalar boşuna".