cin düğününe davet edildim

saat 12 ye gelmişti. artık beklemekten sıkıldım ..hay böyle işin derken kapıdan geleni görünce birden ayağa kalktım. oydu.elinde defterler hızlı adımlarla gidiyordu. pardon dedim ona doğru koşarak. bana baktı.ya yine rahatsız ediyorum ama beş dakikanızı alabilir miyim benim için önemli dedim. önüne baktı sonra. sadece beş dakika ama tamam mı dedi

tamam dedim.8-9 yıl önce bir arkadaşım vardı. taşındılar sonra birdaha haber alamadım oona benzettim sizi. adı esraydı. babası hocaydı dedim. adınız esra mı diye sordum.e,evet .hayır değil karıştırdınız galiba diiyp yürümeye başlarken kolundan tuttum adım kerim. beni tanıyorsun. seni tanıyorum. hocanın kızısın sen, mehmed hocamın kıızısın. bıraksana kolumu tanımıoyrum karıştırıoyrsun ,9 yıl önceki haliyle bir insanı tanıyamazsın dedi. gözlerin aynı hala ,adın esra değil mi dedim. kolunu sert bi hareketle çekti ve yürümeye başladı.

esra, esra sadece konuşmak istiyorum, hocam nasıl onu merak ediyorum. gelir misin dedim. hala yürüyordu. esra diye bağırıp arkasından koştum. tekrar tutttum kolundan.ya bırak peşimi rahat bırak ,babam öldü. anlıyormusun öldü. köye geri gittikten sonra öldü kardeşlerim öldü. öğrendin mi mutlu oldun mu diye bağırdı. beynimden aşağı kaynar sular indi. dona kaldım. etraftan millet bakıyordu. tamam esra sakın ol ben kötü bşey sormadım neden sinirleniyorsun dedim. topladı defterlerini ve kampüsten içeri girdi