90larda çocuk olmakkkk

düşünsenize; akşam ezanından sonra ‘eve gel’ diyen anneye ‘tamam’ dedikten sonra son bir gol atma çabamızı, top dışarı kaçmasın diye topa vurmadığınız olmuş mudur hiç? hep gol olacak diye vurmuşuzdur da kaçan gole bile üzülemeden, giden topun peşinden koşmuşuzdur hani. sınıf maçında gol atıp sevdiğimiz kıza koşmayı kaçımız hayal etmemiştir ki? işte aslında budur futbol! “22 kişi 1 top 2 kale 4 hakem 40.000 izleyici” der matematikçi, “salakça bi’ oyun işte” der kim bilir kaç kız ama bizim için farklıdır anlamı, hayattır futbol; aşktır!

dayak yediğinde kahveye koşup yanına sığınacağın ağır abidir, hani senin derdin için okeyden kalan adam var ya işte odur puyol! mahallenin bir diğer delikanlısıdır pepe. nerede görseler birbirlerini kaşlar çatıktır ama bilirler kendilerindeki hırsı, azmi.
...
topu getiren, patlarsa da “canın sağolsun be kardeşim” diyen candır casillas, babası memurdur; 15 güne toplamıştır o topun parasını ama arkadaşından değerli değildir, o da bilir.

zengin aile çocuğudur kaka, dillere pelesenk olmuş o baba sözü vardır ya hani “oynama şu fakirlerle” diye, hiç aldırmaz babasının o lafına, zengin arkadaşlıklarına paha biçemez çünkü.

müstakil evlerinde yan komşularıdır birbirlerinin, miskette ortak olur, herkesin misketini üterler, futbolda da hep takım arkadışıdırlar, hava kararınca birlikte eve giden çocuklar vardır ya işte onlardandır xavi ve iniesta.

buralı değildirler, babaları işçidir, “ne yapalım be ekmek parası” der her yaz ayakkabı boyar, birbirlerini hiç tanımasalar bile kaderleri ortaktır zidane’ın, mesut’un, bizim kara çocuk sow’un.

babasının arabasıyla, mesleğiyle övünen o gıcık çocuklar vardır, söbelendiklerinde “banane, sayılmaz!” diyip mızıkçılık yaparlar, olmaz diyeni de döverler hani; maçta da hiç pas vermezler, ibrahimoviç’tir, ronaldo’dur isimleri.

vurup kırdığında camı suçu üstlenen, top arabanın altına kaçtığında yeni yıkandı tişörtüm demeden arabanın altına atlayan çocuktur terry, gerrard; bazende lampard.

işte böyledir bizim mahallemiz, mahallemizin çocuklarıdır televizyondan gözümüzü büyüterek izlediğimiz yıldızlar… peki biz kim miyiz? aslında hepimiz birer kaybedeniz; futbol maçı yüzünden, sınava çalışamamışızdır çoğu zaman yada futbolu öyle bir sevmişizdir ki bir kızı sevecek sevgimiz kalmamıştır. futbol hepimizden bi’ şeyler alıp zütürmüştür aslında da, pişman değilizdir yaşadıklarımıza…
edit:dıbına koduklarım başlığa 1-2 entry girin okuyan şukulayıp bırakıyo amk
--
alıntıdır