bir yazı gördüm insanlar dışarda donup

ölürken insanlar kar yağışını romantik buluyorlar şeklinde. bu tamamen tribüne oynayan bir düşünce sistemidir, zerre samimiyet yoktur bunun içinde. ben şahsen yeri ve zamanına göre kar yağışını zulüm olarak da görürüm, hoş bir görüntü olarak da, bu kişisel bir düşüncedir sadece, herkese mal edilemez. gelelim dışarda donarak ölen insanlara. eğer şu an dışarda donarak ölen insanlar varsa çözüm bunlara bir iki haftalığına barınacakları yerler ayarlamak değil, çözüm herkesin eşit şartlarda yaşaması, hırslarından, kibirlerinden arınmasıdır. sadaka kültüründen tiksinirim. bu sadakalar geçici olarak o insanları mutlu etse bile sadakadan nefret ederim. kar yağışını romantik bulmak ahlaki bir sorunsa eğer 365 gün açlıkla, yoksullukla, borçla, sıkıntıyla mücadele eden insanların sorunlarına ortak olmamak en büyük suçtur. sanırım mevlana'ydı "eskiden yemek yerken doyardım, üşürsem odun yakar ısınırdım ama artık dünyanın çeşitli yerlerinde aç ve üşüyen insanlar olduğunu idrak ediyor, doymuyor ve ısınamıyorum" şeklinde bir sözü var. bu erdeme sahip olmadan kimse duyarlılık satmasın.