sahici bir sarsıntı sahte bir dengeden iyidir

babamın öldüğü gün birine aşık olmuştum
bazen öyle olur...
herşey üst üste gelir
polis olmasaydım katil olurdum
çünkü sahici bi' sarsıntı sahte bi' dengeden iyidir
binlerce ceset, binlerce katil ve bi' evlilik gördüm
seni intihar ettiğin gün tanıdım kızım...
seninle o gün barıştım
şimdi sadece geceleri yapayalnız ve yalın ayak anlayabildiğim şeyler var!
şimdi benim de yalanlara inanmaya ihtiyacım var,
bütün çaresiz insanlar gibi...
dağılan bir okul gibi...
acılarımız da birbirine benziyor artık kızım.
birbirine benzeyen parmaklar gibi...
ama her birinin eşsiz bir izi var!
bazen gözlerim doluyor karanlıkta.
ama fısır fısır konuşmaya başlıyosun gene kulağımın dibinde,
hiç susmuyosun,
ağlamama asla müsaade etmiyosun.
"herşey affedildi babacık" diyosun,
"hiç ayrılmayacağız" diyosun.
"keşke hep yanımda olsaydın" diyorum öyle konuştuğunu duyunca.
"bu kış belki çok kar yağar beraber kayboluruz" diyosun sen bana.
ama kar taneleri birbirine benzemez ki kızım...
cesetler de benzemez...
ama bi' cinayet başka bi' cinayeti hatırlatır her zaman.
koşan atlar düşen atları hatırlatır.
yağmur yağar...
durur...
tekrar başlar...
yanlış yolda yürümek doğru yolda beklemekten iyidir...
beşikten mezara kadar...
karanlıkta herkesle çarpışabilir insan.
yalan mı söylüyorum sana...
affet beni kızım...
affet!
bi' sürü doğru söyledik ama hiç burnumuz kısalmadı ki kızım..