amerika birleşik devletleri

uyuşturucu gibi bişey. alışkanlık yapıyor, bırakıp gidemiyorsun. Türkiye'de zehir gibi üni mezunu gençler iş ararken, burada 75 yaşında akülü sandalyeyle gezen insanlar iş buluyor.

Fransa ve Belçika'da da çalışmış birisi olarak söyleyebilirim ki, insanların eğitim seviyesi çok daha düşük ve yobaz. New York gibi büyük şehirlerin dışına çıktığınızda 150 kilonun altında insan evladı görmek imkansız. Bütün bir millet obezite ve ona bağlı hastalıkların pençesinde kıvranıyor. kişi başına üç tane kilise düşüyor. hergün eve son model arabalarla insanlar geliyor "bizim kiliseye gelsene panpa, süper ortam var bizde" diye.

iyi tarafları, üniversitede akademisyenler politik ayak oyunlarından etkilenmiyor ve yobaz zihniyet kampüsden içeri giremiyor. ülke büyük olunca, fırsat da çok oluyor. bir de buranın en fakir mahallesindeki arabalar, etiler ya da bağdat caddesindekileri kıskandıracak nitelikte. benzinin galonu 3.20 dolar. hayat da öyle çok pahalı değil aslında.

ne biliim işte, bir tuhaf memleket.