efsanevi dayak yememi anlatıyorum beyler

yaz tatilinde istanbulda kuzenim emrahla geziyoruz. istiklale gittik turluyoruz. ben birkaç müzik aleti bakacağım için tunele gidecektik. emrahla o küçük tranvaya bindik gidiyoruz. ferken birkaç tane kürtmü çingenemi ne olduğu pek anlaşılmayan bazı tipler tranvayda 2 tane turist kızı sıkıştırmış elliyorlar habire. bizim emrah da kara muratın yandan yemişi gibi bişi. başladı söylenmeye "olum ne yapıyorlar lan kıza , lan dalacam valla" felan demeye , "lan olum saçmalama lan kes sesini başımızı belaya sokma amk" felan dedim ama bi süre sonra emrah daldı. adamlar bunu bir aldı aralrına nasıl dövüyorlar tranvayn içinde. hani türk filmlerinde kötü adamlar ortaya alırda döverler , biri yumruk atar diğerine geçerler ya , aynen öyle dayak yiyor.

bu sırada bende hiç bakmıyorum o tarafa dışarıyı inceliyorum. hiç tanımıyorum güya. arada yere düşerken gözümün içine bakıyo "girsene kodumun satışcısı" der gibi. bide arada bi bakışı var aynı köpek yavrusu gibi. neyse dedim "gireyimde aralarına çıkartayım bari şu malı" dedim "lan yiyosa bana gelin la binler bırakın la adamı" dememle emrahı bırakıp beni aralarına almaları bir oldu. bu sefer emrah kenarda oturuyor , beni dövüyorlar. öyle bir dayak yedim ki insan insana böyle vurmaz arkadaş. ama bi bin vardı sivri burun ayakkabı ile zütüme vurdu da 3 hafta zütümün üzerine oturamadım.

sonra adamlar indi tranvaydan bizim ağzımız burnumuz kan içinde oturuyoruz. tabii ben yan oturuyorum , zütümüm sol yanağı gitti tekmeden sonra. burnum felanda kanıyor. çıt yok emrahla benden. sonra o uğruna dayak yediğimiz kızlara baktık , gülüyorlardı.

dedim "emrah senin ırzını gibeyim. bu huurlar yüzünden dayak yedik bide gülüyorlar senin yüzünden gibitimin malı"

bütün gün üstümüz başımız kanlı , yüzümüz mosmor gezdik , her görende güldü amk..