1. 1.
    +2
    lan ne diyim ki, kapitalizm mi diyeyim huur çocukluğu mu diyim.

    lan bunu 5metrelik evin odasında halıya kıçını koyup iki bacağını yana açan çocuk izliyor. annesi bacağının arasına bir leğen koymuş içine de çeşmeden az bir su doldurmuş. eve gelen babasına sarılan öpen ve yemeği yedikten sonra eline gazete tutuşturan bir çocuk. babası gün içinde paramparça olmuş elleriyle o gazeteden oğluna kağıt gemi yapıyor, kendileri gibilerinin olduğu 3. sayfasından gazetenin. çocuk mutlu gözlerle ve heyecanla bekliyor babasının bitirmesini "kağıt gemisini". bitiyor "tekne", babasının kırışık yanağına koyuyor öpücüğü alıyor "tekne"sini. atıyor leğenin üstüne yüzdürmeye çalışıyor garibim. yüzünde de tatlı bir gülümseme: en az o zengin çocuğunki kadar.

    o sıra da 37 ekran sağdan soldan bulunmuş tvnin cızırtılı ekranında haberi izliyor. görgüsüz bir veledin dediğine bak; babam bana tekne aldı. hemde 100bin€. babası ne düşünür lan o an? oğluna bakar tvye bakar. ne düşünür lan şerefsizler? ne düşünür günü 1 simitle bitiren adam ne düşünür?

    allah belanızı versin.
    ···
   tümünü göster