şu mutluluk konusana açıklık getirelim

geçen sene ücretli öğretmenlik yapıyordum 3 gün aylık 450 lira alıyordum kız arkadaşımda vardı varoş bi ilçede yaşıyorduk en adi malları kullanıp en ucuz kafelerde korkarak oturuyorduk ama bi kere maaşımızı erken verdikleri bi kış günü yine korkudan ellerini bile tutamadığım sevgilimle bu parayı öyle bi kutlamıştık ki sevinçten birbirimize sarılıp ağlamıştık karın içinde yuvarlandığımız kahkahaya gülüp mutluluktan gözlerimizin yaşardığı anı hatırlıyorum da bi de şimdi atandım 2500 lira aylık alıyorm denizi gören bi evde oturuyorum ama o günkü mutluluğun m sini bile yakayalamadım 450 nere 2500 nere tak kokan o kafe nere sahilde ki balıkçı restorantları nere ama bana sorarsan o zaman daha mutluydum yani mutluluk ne para ne mekan ne de aşktır bence mutluluk ananızın ammıdır