pederden yediğimiz dayakları yazıyoruz beyler

ben ve bizim mahalledeki bin eren çocukluğum hep bu muallakyle geçti ben gözümü ne zaman açtıysam hep o yanımdaydı. yanlış hatırlamıyosam sene 2003 bu binle beraber çingenelerin evinin yakınındaki badem ağacına gittik ben ağaca çıktım bu aşağıdan topluyor çok topladık bi o kadar da yedik nerdeyse. sonra yan taraftan çıtırtılar gelmeye başladı eren dedi kaç çingeneler geliyo ben dondum kaldım orada hareket dahi edemedim eren kaçtı gitti bunlar beni ağaçtan aldı elimdeki bademleride aldı bide güzel dayak attılar sonra eve gittim yüzüm gözüm kan içinde babam bu ne hal dedi kimle kavga ettin dedi babama olanı biteni anlattım babam güldü bende güldüm ama sonra bana bi tokat attı daha da atmadı çekip gitti akşama eve geldi gözlerimin içine bi baktı ben eridim bittim orada mutfağa gitti elinde bi poşetle geldi bi baktım benim topladığım bademler sarıldım babama ağlamaya başladım
yani diyeceğim babanızın değerini bilin elinizden kayıp gitmeden...