keş ve fallik karısı

üstünden onca zaman geçmesine rağmen yaşadıklarım her an yaşanacakmış gibi gözlerimin önünde, patlamaya hazır bomba gibi. hatta ondan da öte patlamış ama zamana yenik düşerek o anda kalmış bir ölüm gibi. kendini krizin eşiğinde sanan beynim az önce bıraktığım sigarama uzatmak istediğim lanet elime hükmetmiyor, televizyonda huur çocuğu bir fil zavallı mı zavallı bir domuzu giberken ellerim, ne kumandası, sünmüş gibime bile uzanamıyor.

mesafe milyonlarca kilometre. tarifi imkansız bir yorgunluk. ölmek istiyorum, defalarca ölmek. kimse kusura bakmasın ama sanırım yenildim bu hayata. küfürle bir yere gelemeyeceğimi anladıktan sonra küfrün ta kendisi oldum, utanç kaynağıyım.