ogrenci evinde yasadigimiz fakirlikleri

Eskişehirde, üst katımızda kızlar kalıyodu. mazaret sınavım vardı, mazaret sınavına kalsa kalsa koca Eskişehirde en fazla 20 kişi kalır heralde. Binada full öğrenciler kalıyodu. Dönem bitmişti. Benden başka hiç kimse yoktu binada diye tahmin ediyodum. Sabahlamam gerekiyodu konuları bitirmek için. hayvan gibi tek başıma ders çalışıyordum. Saat 4 gibi tam benim odamın üstündeki odadan gelen inleme seslerine irkildim.Bu inleme sesi Benim de hoşuma giden iktisatta okuyan Aysu'nun sesiydi. Aşkıııım, aşkııııım, aşkııııım nidaları kulaklarımda yankılandı. Sınav mınav tabi aklımdan gitti. Fakirliğin gözü kör olsun dedim içimden. inilti seslerine 3 posta asılıp yattım. Dersten de kaldım o yüzden. Bundan daha büyük fakirlik mi var amk.