bir uyum sağlama aracı olarak sigara

çok işe girip çıktım. hiçbirinde tutunmadım. tutunasım da yoktu. ancak birçok gözlemde bulundum bu çalışma süreleri içinde. birisi de sigaraya başlamakla ilgiliydi. mesela markette çalışırken işe başlayan kızların ve erkeklerin ilk işlerinden birinin sigaraya başlamak olduğunu gördüm. peki neden sigaraya başlıyordu bunlar? şu yüzden. iş sözleşmesine göre normalde günde bir saat izin hakkı olan bu tipolara, mağaza sorumlusu diğer tipo ve kesinlikle bir birlik anlayışı olmayan diğer karaktersiz tipolar yavşaklık ediyorlardı. zira yemek yerken bile bir saat vaktim varken, sen oturalı daha 15 dakika olmamışken bir tipo gelip kalkıp çalışman için seni zorluyordu. kısacası kimse hakkını alamıyordu. sonra dedi ki bu mallar, gün içinde zaman kazanmak için ne yapabiliriz? evet! ihtiyacımız olan tek şey kendimize yeni bir ihtiyaç yaratmak. bu yüzden de sigaraya başlamalıyım dediler. iş sistemindeki bu sömürü ve bozuk çark yeni bir sağlık ve karaktersizlik sorununa yol açtı. kazanan yine marketti. çünkü sigarayı da marketten alıyorlardı. tabi sigara firmaları da karlı çıkıyordu bu işten. ancak şimdi diyebiirsiniz ki bu gençlerin yaptığı da akıllıca aslında. çünkü gün içinde sgara içer gibi yaparak zaman kazanıyorlar ve hakları olan bir saati böylece alıyorlar diyebilirsiniz. yannanımı diyebilirsiniz. çünkü o sigara içmeye veya arada 5-10 dakikalık dinlenmelere çıkmalarına zaten izin var iş yasasında. olmasaydı bile insan olmaktan böyle bir hakları var.

özet: bozuk düzende sağlam çark olmaz.