balıkesirdeki yaz maceram

uzun zamandır ilk defa ağlıyordum. en son 3 sene önce ağlamıştım. sinirden ağlamıştım. oralara girmeyelim. uzun zamandır ilk defa ağlıyordum. çok duygulu bir andı. benim için ilk defa birisi (ailem hariç) bu sözleri kullanıyordu. beni yalnız bırakmıyordu. göz yaşlarım dindi gözümü kuruladım çaktırmadan. döndüm o benden daha kötüydü bildiğin ağlıyordu. hemen acılarla kalktım yerimden yanına gittim. gıkımı çıkarmadım daha kötü olmasın diye ama çok kötü acıyordu kaburgam.

-sen ağlama bir tanem. ben buna dayanamam. kaburga çatlağı ne ki. geçer gider bir kaç gün sonra. ama senin ağlaman beni çok büyük yıkar. bu sahne benim gözümün önüne hep gelir. geceleri uyuyamam. anı yaşayamam. biterim, ölürüm ben. sen yeter ki o göz yaşlarını akıtma. ben iyileşiyorum bak. sende geldin hem daha çabuk iyileşirim.
-ama çok kötü görünüyorsun
-geçecek ama emin ol
-doğru söyle bak
-evet gerçe..

ağzımdan kan gelmeye başladı beyler. nasıl oldu anlamıyordum. sanırım hızla yerimden kalkarken kaburgam kırılmış akciğerime batmıştı emin değilim..