her geçen gün sözlük insalıkta geriye gidiyor

insanların sahip olduğu değerlere daha kolay saldırılıyoruz
artık daha kolay sinirleniyoruz, tartıştığımızı zannediyoruz
her gün dahada cahilleşiyoruz
ciddi bir olay olduğunda taraf tutuyoruz
insanların yerin dibinde o karanlıkta o umutsuzlukla ölmesiyle dalga geçebiliyoruz
ateist olduğunu zannedenlerin tek derdi birilerinin değerlerini aşağılayarak kendini iyi hissetmek herhangi bir ateist argümanı savunmak değil
müslüman zannedenler insanların dine sahip olmadıkları anda hatta başka dinden olduklarını duyunca insanlıktan çıktığını "sapıttığını" düşünüyor. öcüymüş gibi önyargıyla yaklaşıyor
çok ciddi olaylarla dalga geçiliyor ağza alınmaması gereken (çünkü ciddi anlamda başkalarına ağır pgibolojik hasarlar verebilecek) konular tekrar tekrar daha pis bir biçimde sanki normalmiş ve hatta olması gerekiyormuş gibi dile getiriliyor
her geçen gün dahada canavarlaşıyoruz
her geçen gün daha çok uzaklaşıyoruz kendimizden özümüzden
kutuplaşıyoruz
kin besliyoruz
hırslarımıza yenik düşüyoruz
öfkemizi besliyoruz
inkar ediyoruz
ötekisini istemiyoruz
kimse ortak bir yerde buluşmuyor
bugün alevi kavgası
ondan önce dexer-cemaat
hala devam eden kürt-türk
akp-chp
türbanlı yobaz- başı açık huur
ak gençlik- kemalist gençlik
izmirli-ankaralı
ekşici-incici
solcu-sağcı
liberal-muhafazakar
doktor-mühendis

kendimizi kalıplara sokuyoruz
kendimizi bir şeylere sığdırmaya çalışıyoruz

bölündük bireyler olarak

herşeyin sonuna yavaş yavaş geliyoruz

sözlük olarak

türkiye olarak

insanlık olarak

bitiyor bitmek üzere

kurtarılacak sadece umutlarımız kaldı

sadece umutlar