dert anlatıyorum ibneler

siz de muallaksiniz oğlum işte

gececi tayfa selam ver desem 100 sayfa olur, ferre desem inboxımı gibersiniz dert dinlemeye gelince patates.

bu mu lan inci ruhu... kapkaranlık kaldı içim diyorum yırtık amın feryatları, biriniz bi el uzatın.

hayat bana yetmiyor abi cidden yetmiyor. hiçbir şeyi olduramıyorum, istediğim gibi olmuyor, hep bir bacak ekgib kalıyor. ne zaman sıra bana gelecek ulan! ne zaman bir gün işten çıkıp eve giderken "oh be, bugün de istifa etmek istemeden günü bitirdim" deyip huzurla başımı yastığa koyucam, ne zaman herhangi bir şeyi almadan önce 3 kere düşünmek zorunda kalmicam, ne zaman kambur durmayı bırakıcam, ne zaman kendimden iğrenmeyi bırakıcam, ne zaman sözlerimi tutmayı öğrenicem? ne zaman özendiğim adamlar gibi olucam?

hiçbir zaman

hep millete tak atıp kendimi bi gib zannedicem.

insanın kendi babası oğlu için
"zaten bizim oğlan hiç adam olan arkadaşlarını yakınlarında tutmaz, ne kadar yarak kürek adam varsa hepsini tutar der"

babamsın lan sen benim. ben sana bakıp "senin olduğun adamın yarısı kadar olsam bana yeter" diyorum, sen ne diyorsun? yakıştı mı peder?