1. 126.
    -1
    Tarık - (elinden oyuncağı alınmış çocuk gibiydi suratı) bende amk. defteri burada buldum.

    Mustafa elleriyle yüzünü kapatıp sinirli sinirli gülmeye başladı.

    Ben - Kirve sen kafayı mı yedin amk!? Madem buldun neden başında söylemiyorsun?

    Tarık - Lan oradan okudum herşeyi size anlatıyorum işte.

    Nilay - Değil mi amk. Peki bizim bunu istemeyeceğimiz aklına geldi mi hiç?

    Tarık - Ne alaka a..

    Serhat - Lan gibik! Ya olan biten gerçekse!? Ha!? Düşündün mü bunu hiç?

    Ahmet - Yok artık amk! O kadar da değil!

    Serhat - Öyle deme kirve. Ya gerçekse amk!?

    Gül - Lan korkutmayın beni!

    Tarık - Lan gerçek olsa benim ne işim var burada? Ben de sizin kadar tırsıyorum böyle mevzulardan. Altı üstü bir defter.

    Ben - Nerede lan bu defter?

    Mustafa - Kirve bulaşmayalım bence.

    Serhat - Lan bulaşmayalımı mı kaldı? Adamın evinde yattık. Bahçesinde içtik. Hikayesini anlattık. (tedirgin bir şekilde etrafına bakındı bir süre) Sıçtıysak zaten çoktan sıçmışızdır.

    Ben - Tarık! Amk defteri nerede?

    Ahmet - Kirve küfür etmesek.

    Nilay - Ciddi misin sen ahmet?

    Ahmet - Amk ne olur ne olmaz. Sonra pişman olmayalım da!
    ···
   tümünü göster