ilk hikayem arkadaşlar canı sıkıla buyursun

bi kaç gün sürdü suskunluk msj attı bişey demiyecekmisin diye.o ana kadar toz konduramadığım kişiye o ana kadar kimseye gücenmediğim kadar gücendim. hakkım varmıydı belkide yoktu ama gücendim işte.ne diyeyim sevil dedim. dilerim allahtan ömrünce sevilmeyesin.ne sözün sözüme ne yüzün yüzüme dedim.bu sefer kaçar gibi değil göstere göstere kaydımı dondurdum.tek laf ettirmedim. gibtirip gittim o şehirden. adam akıllı son konuşmamız oldu bu.daha sonra bi kaç kez ulaşmaya çalıştı cevap vermedim. özetle 2 sene uzatmalı bitirdim okulu. pişmanmıyım.pek değil.ne yaptıysam kendim yaptım diyetinide kendim ödedim. bazı bazı keşke hiç yaşamasaydım dediğim anlarım olmuştu o dönem ama şu anki aklımla düşününce şu anki aklıma ulaşmamı sağlayan yaşadıklarımdı geçmişimdi. daha kolay yolu yokmuydu bilmiyorum. benim yolum buydu. ondan sonra onlarca ilişkim oldu kısa süreli çoğu. hepsi duygusal olgunlukta bişeyler öğretti bana ama baştada dedimya ilk yanışımdı en büyük yanışımdı. şimdi bunu okuyan panpalarım olursa eğer ricam yok şunu niye öyle yapmadın yok bunu niye böyle yapmadın demesinler. yaşanmış olmuş bitmiş herşey. niye yazdına gelirsenizde baştan söyledim canım istedi yazdım ulan. binler.canımızın istediğini yazabildiğimi için sevmiyormuuz burayı. zamanını ayırıp okuyan olduysa eyvallah. okumıyanında paşa gönlüdür. yeterki yazanında keyfine kahya olmasın.the son.