1. 1.
    0
    o akşam saatin kaç olduğunu hatırlamıyorum. iyi giyimli bir adam ve kadın bize geldiler. kapıyı ben açmıştım ve onların bana köpek yavrusu misali bakışlarını unutamıyorum. hemen katibe anneme seslendim, salona geçtiler.

    katibe yenge memnun görünmüyordu. "niye geldiniz" der gibi bir hali vardı. ama misafirperver ve iyi niyetli olduğu için bir şey söylemiyordu. ben onun ruhunu biliyordum. annemdi işte be!

    -katibe hanım sebebi ziyaretimiz belli
    -ben size söyleyeceğimi söyledim. olmaz.
    -bu bizim görevimiz ve sorumluluğumuz.
    -sorumluluk falan yok ortada. çocuk benimdir. anası da benim babası da. ben büyüttüm
    -görmeyin demiyoruz. ama abisini de ben okutacağım. abisi nerede?
    -kabul eder mi sanıyorsunuz? kan çıkar. vazgeçin bu işten

    hiçbir şey anlamamıştım. katibe anne içeri gitmemi söyledi. o benim annemdi, karşı gelmedim.

    ertesi gün bu zengin adamla zengin kadın benim elimden tuttular, zütürdüler. halbuki ben anlamamıştım bile ne olduğunu. katibe yenge ve hatice ağlıyorlardı bunu anımsıyorum. "biz geliriz sık sık" diyorlardı.

    mercedes marka arabanın arkasına bindiğimde bir şey diyemedim. öylece uyuyakalmışım zaten.
    ···
   tümünü göster