cok güzel bir amlı hikayesi anlatiyorum

Oğuz bana doğru yaklaşıp ‘e hadi gitmiyor muyduk, Buket’in keyfi yerinde gel biz kalkalım’ dedi
‘Buket, ben eve döneceğim, seni de bırakayım mı’ diye sordum. ‘yok ben oturacağım’ dedi.
Oğuz’a bir şey dememiştim ve eve döneceğimi masadakilere belirtip Nuray’la vedalaştım. Oğuz da kalktı ben henüz Nuray’la konuşurken, ‘ben de eve dönüyorum size iyi eğlenceler’ diyerek. bunu gören Buket iyice sinir olmuştu. fırladı olduğu yerden, Oğuz’dan kendisini eve bırakmasını istedi.

kapıya üçümüz çıktık, ‘iyi akşamlar’ diyerek ben kendi arabama yöneldim, onlar Oğuz’un arabasıyla döndüler.

saatin çok geç olmasına rağmen eve varır varmaz Buket aradı. ‘sen ne yapmaya çalışıyorsun’ diye bağırıyordu bana telefonda.
- ne oluyor Buket, anlamadım napmaya çalışıyomuşum, neyden bahsediyorsun?
+ gözümün önünde Oğuz’la fingirdeşiyorsun
- saçmalıyorsun. kapat şu telefonu

diyerek ben kapattım Buket’in yüzüne telefonu. bu davranışına nasıl bi tepki vermeliydim bilmiyordum. ertesi gün birkaç kere aradı, açmadım. mesaj attı, ‘özür dilerim aç telefonunu lütfen’ diye

durum ortadaydı evet ama ben Buket’in yine bu tavrını hak edecek bir davranışta bulunmamıştım. aksine, buna engel olmaya çalışmıştım. düşündükçe sinirleniyordum. ama Buket’le konuşmak istemiyordum. dün gece alkolün verdiği etkiyle böyle bir şey yaptı- diye düşünsem de hafiflemiyordu kızgınlığım.

pgibologumla görüşmeye gittim. anlattım…