hayat

birbirini kimi zaman tekrarlıyor ya insanın canını sıkan da o.
düşünüyorsun bazen allah'ın vaad ettiği cennette mi böyle?
iyi olan şeylerin türevi de iyi olduğu için verdiği tat aynı oluyor. sıkıcı oluyor. değişmiyor. ama acılar öyle değil. cehennemde yüzyıllarca yansam, yüzyıllarca koruyacak tazeliğini acılarım.

hayat ne ki ya? hakikaten biz neyiz abi?
şu uğraştıklarımıza baksanıza? ergence fuck the system demiyorum elbet.
denk geldiğimiz hayatlara bakıyorum, yollarımın keşistiği insanlara falan. sonrası aklına geliyor insanın da bir müthişlik seziyorsun tüm bu olan bitenin ardından. ama bir de acısı kalıyor kimi şeylerin.

uğraşmak zorunda olduğumuz yığınla saçmalığın arasında göz ardı ettiğimiz kimi şeyler var. sevmek gibi, sadakat gibi.
bir başka şehirde bıraktığı şeyler de olur insanın.

neyiz abi biz? kimiz?

şimdi varsın sonra yoksun, şimdi var sonra yok. var olsa da kilometrelerce uzakta.
garip, çok garip... yani hayat değil, hayat ve adına hayat dediğimiz her şey...

böyle sürüp gitsin; nerede tökezleyeceğim merak ediyorum...

https://www.youtube.com/watch?v=OU5pKS-roVk