lise sonda fahişeyle yaşadığım yasak aşk

esin: o tecavüze uğradığım odaya giremiyordum. sanki duvarlar üstüme üstüme geliyordu, babamı her gördüğümde korkuyordum, kalbim küt küt atıyordu, odanın birine kaçıyordum.

(beyler ben bunu dinlerken ağlamamak için zor tutmuştum amk kendimi)

esin: evde de yiyecek hiçbir şey kalmamıştı, o huur çocuğunun da parası bitmek üzereydi, oradan çalıp çırpıyor, gidiyor içkiye yatırıyordu. evde yiyecek bir lokma ekmek kalmamıştı, ikimiz de açtık. bir şeyler bulmamız lazımdı. üst komşunun yanına gittim, belki bir iki parça bayat çöpe gidecek ekmek verirler.

gittim, zili çaldım, bir iki dilim ödünç ekmeğiniz var mı

aldığım cevap benim içimi parçaladı. yok hadi hadi !!

insanlık bu derece ölmüştü, bu derece. bazen diyordum kendi kendime, hayvanlar bile insanlardan daha sadık.

yiyecek hiçbir şeyimiz yoktu evde... küflenmiş peynirden başka..bir şeyler bulmalıydım. sokağa çıktım, yiyecek bir şeyler aradım.