lise sonda fahişeyle yaşadığım yasak aşk

esin: gidelim mi ? içim daraldı, biraz denizin orada yürüsek, orada devam etsem...

ben: tabiki, gidelim...

esinle sahilin oraya gittik. kimse yoktu sahilde, sadece ben ve esin vardık... saçları rüzgarda uçuşuyordu... sonra koşarak benden uzaklaştı, biraz ilerledikten sonra bana seslendi :

esin: barışşş denize taş atalım mı ? ne güzeeeelll dalgalar diymi ?

ben: (istemsizce tebessüm ederek) atalım...

yanına gittim.

esin: bak ben ne zaman deniz kenarına gitsem, denize taş atarım. her taş hayatımda yaşadığım kötü anılardan bir tanesidir. o kadar uzağa atmak isterim ki...

(ağlamamak için zor tuttum amk kendimi, gözlerine bakınca hala içinde bir fırtına vardı... ama onun fırtınası çoğu meltemden daha hafifti.)

ben: esin !!!

esin: evet dinliyorum.

ben: ben sana aşık oldum.